Pomoc logopedyczna na terenie Poradni obejmuje diagnozę i terapię logopedyczną oraz konsultacje dla rodziców i placówek oświatowych.

DIAGNOZA

ma na celu określenie poziomu funkcjonowania dziecka, jego trudności, stwierdzenie zaburzeń mowy lub wad wymowy.

• Badanie logopedyczne wykorzystuje testy logopedyczne, wywiad, obserwację, próby diagnostyczne oraz analizę dokumentacji do postawienia diagnozy. Badanie pozwala na ocenę aktualnego poziomu rozwoju języka, wymowy oraz komunikacji. Czas trwania badania jest zróżnicowany w zależności od trudności dziecka, wieku oraz poziomu motywacji.
• Badania przesiewowe, których celem jest wczesne zidentyfikowanie trudności z mową lub komunikacją, dzięki czemu możliwe jest szybkie podjęcie działań profilaktycznych czy terapeutycznych. Najczęściej prowadzone przez logopedę w przedszkolach.

TERAPIA

to szereg specyficznych oddziaływań, których celem jest usprawnienie mowy oraz komunikacji, a także usunięcie trudności zaburzających rozwój mowy. Terapia logopedyczna wymaga współpracy z rodziną.

• Terapia wad wymowy to działania korygujące wadliwą realizację głoski lub wywoływanie głosek, w przypadku kiedy dana głoska nie występuje. Należy pamiętać, że poprawna realizacja głosek to proces i przebiega według schematu rozwojowego:
• Dwulatek powinien realizować poprawnie samogłoski oraz spółgłoski: p, b, m, t, d, n.
• Trzylatek dodatkowo wymawia poprawnie spółgłoski: w, f, ś, ź, ć, dź, ń, k, g, ch, l, ł, j.
• U czterolatka do powyższych głosek dochodzi poprawna wymowa głosek syczących: s, z, c, dz.
• Pięciolatek wymawia poprawnie głoski szumiące: sz, rz, cz, dż.
• Sześciolatek powinien wymawiać głoskę r.
• Na etapie "zerówki" dziecko powinno poprawnie realizować wszystkie głoski. Co ważne, chodzi tutaj także o poprawne miejsce artykulacji np. gdy dziecko wymawia S, ale język "ucieka" między zęby, to również jest wada wymowy.
• Terapia zaburzeń mowy to pomoc logopedyczna udzielana dzieciom i młodzieży z zaburzeniami mowy (np. afazją), które również współwystępują z innymi trudnościami, jak np. autyzmem, niepełnosprawnością intelektualną, niepełnosprawnością ruchową.
• Terapia jąkania ma na celu upłynnienie mowy, zapobieganie zacinaniu się oraz poradnictwo dla rodziny dziecka jąkającego się. W terapii wykorzystuje się elementy relaksacyjne i rozluźniające.
• Wczesna interwencja logopedyczna skierowana jest do małych dzieci i ich rodzin. Dotyczy trudności związanych z funkcjami będącymi fundamentem dla rozwoju mowy (pobieranie pokarmu, połykanie, gryzienie, żucie, rozszerzanie diety, ocena wędzidełka językowego) oraz opóźnienia w rozwoju mowy. Należy pamiętać, że rozwój mowy przebiega według pewnego kontinuum i polega na przyroście umiejętności, stąd niepokojące powinny być wszelkie regresy w nabywaniu mowy (nagła utrata umiejętności już nabytych) oraz brak przyrostu umiejętności (dziecko przez dłuższy czas nie nauczyło się niczego nowego).
• Pomoc logopedyczna dla dzieci dwujęzycznych, której celem jest stwierdzenie, czy trudności dziecka wynikają z dwujęzyczności czy innych zaburzeń mowy. Logopeda pracuje nad bieżącymi trudnościami dziecka (np. wadami wymowy), ale celem jest także to, by rozwój mowy przebiegał harmonijnie we wszystkich systemach językowych, którymi się posługuje.
• Wspieranie nauki czytania i pisania to przygotowywanie dziecka do nauki tych umiejętności lub prowadzenie (we współpracy z pedagogiem, nauczycielem) nauki czytania i pisania. Trudności w tym zakresie mogą występować z zaburzeniami mowy lub być ich konsekwencją.

KONSULTACJE LOGOPEDYCZNE

to forma poradnictwa logopedycznego skierowana do rodziców, nauczycieli i placówek, a także wszystkich osób pracujących lub będących opiekunem dzieci i młodzieży.

• Konsultacje dla rodziców mają na celu udzielenie porady z zakresu rozwoju mowy dziecka lub instruktażu postępowania z dzieckiem w domu (np. sposobów zabaw stymulujących rozwój mowy, masaży logopedycznych). Wynikiem konsultacji może być skierowanie rodziny do dalszej diagnozy i innych specjalistów.
• Konsultacje dla nauczycieli i placówek dotyczące pracy z dziećmi z zaburzeniami mowy, ale również konsultacje w formie prelekcji, mających na celu dzielenie się wiedzą logopedyczną.